Piotr C - "Pokolenie Ikea"

 

Ostatnio najchętniej czytam książki które się dobrze sprzedają, żeby znaleźć ich fenomen.

"Pokolenie Ikea"  dobrze się sprzedaje. Dlaczego?

Książka jest mocno sprośna i wulgarna. Ludzie widocznie tego potrzebują.

Niektórzy czytają ją też z ciekawości  - jak ja. ( Co to takiego, że o tym tyle piszą?).

Ale sądzę, że jako zwolennik nieskrępowanej twórczości powiem: takie książki też muszą być.

Aby dać ludziom do myślenia - cokolwiek pomyślą, ważne niech to robią.       

Ja na przykład myślę, że autora wkurza zastana rzeczywistość.

Chory, zhierarchizowany świat korporacji, gdzie człowiek jest przedmiotem.

To przechodzi na życie prywatne i ludzie traktują się wzajemnie jak przedmioty lub gorzej.

Najlepiej jednorazowego użytku.

Mało czasu, trochę forsy, kredyty, lans, życie tylko w weekendy, seks, wóda, prochy i już nic więcej.

Czy świat tylko na tym się kończy?

Nasz system organizacji życia i pracy jest chory. Najlepiej to widać właśnie po

zdemoralizowanej tzw. "elycie" (korpo, politycy - którzy niczego już nie doceniają).

Reszta narodu robi jak oszalała nadgodziny lub obija się jak niektórzy w budżetówce (podkreślam niektórzy)

Wszechobecna zawiść, kwas i wzajemne oszukiwanie prowadzą do takich zachowań.

W tej książce jest opisana po prostu wulgarna rzeczywistość, wynikająca z powyższych przyczyn.

Tak mi się wydaje, że o to chodziło autorowi, który przybrał  pseudonim  Piotr C.

Takie postępowanie w dłuższej perspektywie, źle się skończy dla ludzkości.

Remigiusz Mróz - „Parabellum”

Ta książka Mroza osobiście bardzo mi się podoba. Jest to opasła trylogia z początku II wojny światowej. Bardzo realistycznie oddaje charakter wojny i to co ona robi z ludźmi. Opisuje dokładnie to co myślą osoby w obliczu śmierci i jak brutalnie muszą sobie radzić w wojennych tarapatach. Świetnie odmalowane postaci sadystów i wojennych zbrodniarzy.

Maria i jej narzeczony Stanisław uciekają z oblężonej Warszawy na zachód poprzez terytorium wrogich Niemiec, do jeszcze wolnej Francji. Ich trasa będzie obfitowała w dramatyczne momenty. Ich losy splotą się z dwoma Niemcami: dumnym i władczym esesmanem Christianem Leitnerem i psychopatycznym sadystą Blankenburgiem. Obaj ci ludzie narobią poważnych kłopotów młodym Polakom. Drugi wątek opisuje przedzieranie się do Francji poprzez neutralną Rumunię Bronisława Zaniewskiego, który jest bratem Staszka. Tutaj też zetkniemy się z okrucieństwami wojny i tym, jak bezwzględni potrafią być ludzie wobec siebie. Wszystkie tomy czyta się z zapartym tchem i nie ma miejsca w którym powiałoby nudą.

Alan Loy McGinnis - "Sztuka motywacji"

Alan Loy McGinnis jest autorem specjalizującym się w psychice ludzkiej. Bardzo cenię jego książki za bardzo konkretne podejście do tematów i jasny język. Podejmuje on wiele problemów istoty natury ludzkiej, szczególnie dotyczących motywacji, przyjaźni, miłości, a zatem pozytywnych aspektów ludzkich zachowań.

„Sztuka motywacji” to książka, którą powinni przeczytać wszyscy, nie tylko menedżerowie zarządzający ludźmi, ale i zwykli ludzie:  ojcowie, matki, pracownicy. Nawet osoby pracujące w pojedynkę też potrzebują same siebie motywować, co bywa nawet najtrudniejsze. W dzisiejszych czasach jest mnóstwo rozpraszaczy, które potrafią bardzo skutecznie odciągać ludzi od obowiązków.  Jeśli tworzysz coś sam, wtedy właśnie najtrudniej się samemu zmotywować, dlatego trzeba umieć to przełamać. W tym może pomóc ta książka. Ale muszę przyznać, że większość zawartości tej książki dotyczy motywowania innych ludzi. Jak zwiększyć ich wiarę w siebie, jak pomóc się podźwignąć po niepowodzeniach, jak poprawić ich nastrój. Są też pozytywne i negatywne przykłady działania kierownictwa w celu motywacji pracowników. Niestety wielu z nich nie jest godnych miana dyrektorów, przez swój styl zarządzania kadrami, raczej powinni mieć nazwę demotywatorów.

Charlotte Link „Ciernista róża”

„Ciernista róża” to książka, której akcja dzieje się na wyspie Guernsey, leżącej w kanale La Manche i należącej do Wielkiej Brytanii. Wyspa podczas wojny znalazła się pod okupacją niemiecką. To rzutowało na życie jej mieszkańców i jeszcze długo po wyzwoleniu miało wpływ na życie ludzi. Beatrice, główna bohaterka, mieszka od lat na tej wyspie. Hoduje róże i oddaje się przemyśleniom nad życiem i swoją przeszłością. Razem z nią w jednym domu mieszka Helena, która chorobliwie przywiązała się do Beatrice. Co łączy te dwie kobiety i dlaczego mieszkają razem? W ich życie wkracza Karin, obywatelka Niemiec, która przyjeżdża na dłużej na wyspę ukoić nerwy. Akurat do zamieszkania wybrała dom Beatrice, tutaj rodzi się jej przyjaźń z właścicielką domu. Panie zwierzają się sobie ze swoich problemów i mówią o przeszłości. Wkrótce dochodzi do morderstwa, a trop wiedzie do domu w którym mieszkają obie kobiety. Beatrice i Karen są zmuszone do poszukiwania przestępcy. Przy okazji do pierwszej z nich wracają z całą mocą demony przeszłości.

Charlotte Link jest bardzo cenioną niemiecką autorką kryminałów. Akcja jej powieści często toczy się nie w Niemczech, lecz w Wielkiej Brytanii. Pisarka stosuje wiele wspaniałych opisów krajobrazu tego kraju. Jej książki zawierają w sobie również dużą dawkę wiedzy historycznej, wplecionej jednak w taki sposób, że jest ona drobnym, ale istotnym dodatkiem.

Jeffrey Archer "Kane i Abel"

Niesamowita historia dwóch mężczyzn urodzonych bardzo daleko od siebie, w skrajnie odmiennych warunkach. Po wielu latach burzliwych przygód ich losy przetną się i przyniosą dużo emocji. Książka pokazuje nam jak często przypadek decyduje o losach ludzkich i jak często złe emocje prowadzą ludzi w ślepą uliczkę. Bardzo dynamiczna i interesująca fabuła wciąga nas już od pierwszego akapitu bez przerwy aż do końca książki. Jest to pierwsza najbardziej znana część trylogii. Jest to powieść o sile i słabości. O pieniądzach i przełamywaniu trudności, a to wszystko na tle wydarzeń historycznych XX wieku. Książkę można polecić wszystkim, którzy lubią widzieć jak bohater powieści pnie się od dołu drabiny społecznej na jej szczyt. Jest ona też przestrogą przed nieprzemyślanymi decyzjami.

Dimitrij Głuchowski (Dmitry Glukhovsky) „Metro 2033”

Posępna wizja postapokaliptycznego świata. Po wojnie atomowej. Świat ograniczony do granic moskiewskiego metra, wypełnionego hordami szczurów i człekokształtnymi potworami. Świat pełen grozy i ciągłego strachu. Ciągłej niepewności jutra i głodu informacji. Na skażoną powierzchnie wychodzą nieliczni straceńcy, tylko na chwile i zmuszeni potrzebami życiowej wagi. Pod ziemią krystalizują się różne wpływy i tworzą mikropaństewka, które konkurują lub współpracują ze sobą. Zupełnie jak dawniej normalne państwa na powierzchni.

Rosyjski pisarz Głuchowski pierwotnie wydał książkę bezpłatnie i tylko w Internecie. Popularność jej została zauważona przez wydawców tradycyjnych, i ostatecznie książka została sprzedana w kilku mln egzemplarzy w wielu językach. Jest pierwszą częścią trylogii. Pozostałe części to „Metro 2034” i „Metro 2035”. Są bardzo dobre, lecz zostały napisane znacznie później. To właśnie już pierwsza część „Metro 2033” przyniosła sławę autorowi.

Nele Neuhaus „ Śnieżka musi umrzeć”

Doskonały kryminał uznanej niemieckiej autorki. Dynamiczny, mroczny, trzymający w napięciu. Książka o uprzedzeniach i zmowie milczenia. Strachu i wyrzutach sumienia. Opisuje tez działania niemieckiej policji od wewnątrz, poprzez losy dwóch funkcjonariuszy. Ta dwójka policjantów wraz ze swoimi perypetiami zawodowymi i osobistymi, będzie nam towarzyszyła przez wiele utworów Nele Neuhaus. Dodam, że są bardzo sympatyczni. Książka jest bardzo wciągająca i do końca nie wiadomo „kto zabił”. Główny bohater wraca z więzienia do swojej wioski, gdzie wszyscy go uważają za mordercę  i nienawidzą. Ale na szczęście dla niego nie wszyscy. Prawdziwy koneser kryminałów nie może odpuścić tej książki. Tutaj dobra wiadomość – wszystkie kryminały Nele mają w sobie „to coś”,  co powoduje, że cenię ją tak bardzo.

 Autorka świetnie pokazuje realia i problemy życia współczesnych Niemiec i w tej scenerii osadza swoje powieści. Korzysta nawet z pomocy patologów, przez co opisy zbrodni są podbarwione fachowymi szczegółami. Jej książki mają niepowtarzalny klimat i charakter. Nic tutaj nie jest na siłę rozciągane. Opisy i akcja są w należytych proporcjach, a czytelnik dostaje wspaniały opis charakteru i mrocznych przemyśleń sprawcy. Również odczucia ofiar są plastyczne, przez co można zapomnieć, że to książka a nie rzeczywistość.