Heidi Hassenmüller jest moim zdaniem wybitną pisarką, świetnym obserwatorem i znawcą ludzkiej duszy. Jej wrażliwość jest fenomenalna, co wynika zresztą z jej ciężkich przeżyć z dzieciństwa. Jej książki są tak naładowane treścią, że wydają się znacznie dłuższe niż są w rzeczywistości. Przez co, pomimo niewielkiej objętości, mają zazwyczaj większą „siłę rażenia” niż wiele 400 stronicowych cegieł.
Książka „W sidłach anoreksji” autorstwa Heidi Hassenmüller pokazuje w bardzo realistyczny sposób, jak destrukcyjne jest dla dorastającej córki wymaganie od niej, żeby była we wszystkim najlepsza. Bardzo niedobrze jest, kiedy wymaga się niejednakowo od własnych dzieci. Może tak trzeba, ale niejednokrotnie jedno z nich czuje się wykorzystywane lub niedoceniane. Książka pokazuje jak wielkie jest obecnie parcie wewnętrzne i zewnętrzne na sukces i jakie spustoszenie robi to w człowieku. Widać też, jakie znaczenie mają dobrzy nauczyciele, którzy jeszcze potrafią się wczuć w swoich uczniów. Obecnie jest takich bardzo mało. Widać też, jak ciężko jest wyjść z anoreksji, ponieważ ta choroba ma wiele płaszczyzn.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz