Dimitrij Głuchowski (Dmitry Glukhovsky) „Metro 2033”

Posępna wizja postapokaliptycznego świata. Po wojnie atomowej. Świat ograniczony do granic moskiewskiego metra, wypełnionego hordami szczurów i człekokształtnymi potworami. Świat pełen grozy i ciągłego strachu. Ciągłej niepewności jutra i głodu informacji. Na skażoną powierzchnie wychodzą nieliczni straceńcy, tylko na chwile i zmuszeni potrzebami życiowej wagi. Pod ziemią krystalizują się różne wpływy i tworzą mikropaństewka, które konkurują lub współpracują ze sobą. Zupełnie jak dawniej normalne państwa na powierzchni.

Rosyjski pisarz Głuchowski pierwotnie wydał książkę bezpłatnie i tylko w Internecie. Popularność jej została zauważona przez wydawców tradycyjnych, i ostatecznie książka została sprzedana w kilku mln egzemplarzy w wielu językach. Jest pierwszą częścią trylogii. Pozostałe części to „Metro 2034” i „Metro 2035”. Są bardzo dobre, lecz zostały napisane znacznie później. To właśnie już pierwsza część „Metro 2033” przyniosła sławę autorowi.

Nele Neuhaus „ Śnieżka musi umrzeć”

Doskonały kryminał uznanej niemieckiej autorki. Dynamiczny, mroczny, trzymający w napięciu. Książka o uprzedzeniach i zmowie milczenia. Strachu i wyrzutach sumienia. Opisuje tez działania niemieckiej policji od wewnątrz, poprzez losy dwóch funkcjonariuszy. Ta dwójka policjantów wraz ze swoimi perypetiami zawodowymi i osobistymi, będzie nam towarzyszyła przez wiele utworów Nele Neuhaus. Dodam, że są bardzo sympatyczni. Książka jest bardzo wciągająca i do końca nie wiadomo „kto zabił”. Główny bohater wraca z więzienia do swojej wioski, gdzie wszyscy go uważają za mordercę  i nienawidzą. Ale na szczęście dla niego nie wszyscy. Prawdziwy koneser kryminałów nie może odpuścić tej książki. Tutaj dobra wiadomość – wszystkie kryminały Nele mają w sobie „to coś”,  co powoduje, że cenię ją tak bardzo.

 Autorka świetnie pokazuje realia i problemy życia współczesnych Niemiec i w tej scenerii osadza swoje powieści. Korzysta nawet z pomocy patologów, przez co opisy zbrodni są podbarwione fachowymi szczegółami. Jej książki mają niepowtarzalny klimat i charakter. Nic tutaj nie jest na siłę rozciągane. Opisy i akcja są w należytych proporcjach, a czytelnik dostaje wspaniały opis charakteru i mrocznych przemyśleń sprawcy. Również odczucia ofiar są plastyczne, przez co można zapomnieć, że to książka a nie rzeczywistość.